-
1 disperse
[dɪs'pəːs] 1. vt 2. vi* * *[di'spə:s]1) (to (cause to) scatter in all directions: Some seeds are dispersed by the wind.) rozproszyć, rozsiać2) (to (cause to) spread (news etc): Information is dispersed by volunteers who distribute leaflets.) rozprowadzać3) (to (cause to) vanish: By this time the crowd had dispersed.) rozproszyć się• -
2 distract
[dɪs'trækt]vtperson, attention rozpraszać (rozproszyć perf)to distract sb's attention from sth — odrywać (oderwać perf) czyjąś uwagę od czegoś
* * *[di'strækt](to draw aside (the mind or attention of): He was constantly being distracted from his work by the noisy conversation of his colleagues.) rozpraszać, odciągać uwagę- distraction -
3 allay
[ə'leɪ]vt* * *[ə'lei](to make less: He allayed her fears.) zmniejszać, uspokajać -
4 dissipate
['dɪsɪpeɪt]vt -
5 scatter
['skætə(r)] 1. vtseeds, papers rozrzucać (rozrzucić or porozrzucać perf); flock of birds, crowd rozpędzać (rozpędzić perf)2. vi* * *['skætə]1) (to (make) go or rush in different directions: The sudden noise scattered the birds; The crowds scattered when the bomb exploded.) rozproszyć (się)2) (to throw loosely in different directions: The load from the overturned lorry was scattered over the road.) rozsypać (się)•- scattering
- scatterbrain
- scatterbrained
См. также в других словарях:
rozpraszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpraszaćam, rozpraszaća, rozpraszaćają, rozpraszaćany {{/stl 8}}– rozproszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozpraszaćszę, rozpraszaćszy, rozpraszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpraszać się — I – rozproszyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozproszeniu, maleć, niknąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyjeś wątpliwości rozproszyły się. Ciemności rozproszyły się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozproszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozpraszać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozproszyć — → rozpraszać … Słownik języka polskiego
rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… … Słownik języka polskiego
rozrzucać — ndk I, rozrzucaćam, rozrzucaćasz, rozrzucaćają, rozrzucaćaj, rozrzucaćał, rozrzucaćany rozrzucić dk VIa, rozrzucaćcę, rozrzucaćcisz, rozrzucaćrzuć, rozrzucaćcił, rozrzucaćcony 1. «rzucać, ciskać w różne strony, rzucając rozpraszać» Rozrzucać… … Słownik języka polskiego
